Słownik polsko-niemiecki. 2014.
odstać — II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Xa odstaćstoję, odstaćstoi, odstaćstój {{/stl 8}}{{stl 7}} spędzić jakiś czas, stojąc, zwykle w jakimś celu, czekając na coś; o przedmiotach: dany czas stać gdzieś, leżeć, być składowanym, czekając na coś : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odstać — I dk, odstaćstanę, odstaćstaniesz, odstaćstań, odstaćstał odstawać ndk IX, odstaćstaję, odstaćstajesz, odstaćwaj, odstaćwał 1. «oddzielić się, odłączyć się w pewnym stopniu od całości, odkleić się częściowo» Fornir odstaje od deski. 2. «opuścić,… … Słownik języka polskiego
odstać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}odstawać się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}odstać się II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}odstawać się II {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odstawać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk Id, odstawać sięstaje się {{/stl 8}}– odstać się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, odstawać sięstanie się, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} wracać do stanu sprzed zaistnienia jakiejś niekorzystnej zmiany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krzywdy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odkleić — dk VIa, odkleićkleję, odkleićkleisz, odkleićklej, odkleićkleił, odkleićklejony odklejać ndk I, odkleićam, odkleićasz, odkleićają, odkleićaj, odkleićał, odkleićany «oderwać, odłączyć to, co jest z czymś sklejone, przyklejone do czegoś; odlepić»… … Słownik języka polskiego
odstawać — ndk IX, odstawaćstaję, odstawaćstajesz, odstawaćwaj, odstawaćwał 1. forma ndk czas. I odstać (p.) 2. «nie nadążać za czymś; odbiegać, różnić się od czegoś» Odstawać wyglądem, zachowaniem od otoczenia. Odstawać od przeciętności, rzeczywistości.… … Słownik języka polskiego
odstawać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, odstawaćstaję, odstawaćstaje, odstawaćwaj {{/stl 8}}– odstać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, odstawaćstanę, odstawaćstanie, odstawaćstań rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} opuszczać jakąś zbiorowość, oddzielać się od niej;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
